My FB friend Shivangi Datar, made these excellent Khaakras from leftover chapaties or Polis. She posted this amazing photo, making me wonder how perfectly matched the khaakraas and the basket were, and what an amazing pair they made.
Then folks started writing in about having these with salt, masalas, and chilly powder, and butter and ghee , and Shivangi herself mentioned dunking them in a raita of curds, tomatoes and cucumber.
I cannot enjoy these , in a virtual world.
All I can do is honor them with poetry , first in the Chhatrapatis's language, and then in the Queen's...
टेबलाच्या मध्यभागी ठेवलेला
पोळ्यांचा कॅसरोल डब्बा. इतकी महत्वाची जागा , आणि भाजी, आमटी, कोशिंबीर, आणि श्रीखंड, यांच्या घरी येणे जाणे , त्यामुळे पोळ्या अगदी टेचात . मग अचानक खुर्च्या सरकावल्याचे आवाज, दूर जाणारे आवाज, आणि सहा पोळ्यांना झालेले अतीव दुःख . हळू हळू भात, भाजी, आमटी, लोक शीत पेटीत आणि पोळ्यांचा सर्वात कठीण काळ कॅसरोल कोठडीत एकांतवासाची शिक्षा.... कुठेतरी देव असतो , आणि कुठेतरी शिवांगी असते. रुसलेल्या पोळ्यांना एकावर एक ठेऊन, गरम कोरड्या तव्यावर मऊ कापड हातात घेऊन दाबून फिरवत , तिने "उगी उगी " म्हणत पटपट फिरवणे. एकेकीला पालटून पुन्हा फिरवून समजूत काढणे. थोडेसे डाग तर पडतात , पण जसं टी. व्ही वर म्हणतात, "दाग अच्छे है" , आणि एक एक पोळी , कडक अटेंशनमध्ये सोनेरी कडा दाखवत एका सुंदर टोपलीत येऊन आसनस्थ. आता आयुष्यात तिखट-मीठ, लोणी, मसाले, सैंधव, तूप, असे सालंकृत सजून वावरणे , मधूनच न राहवून अमृततुल्य चहाच्या कपाने जवळ येणे , आणि कधी कधी सगळ्याच घडामोडी गरम व्हायला लागल्या , कि धावून काकडी टोमॅटो नि सजलेल्या दह्यात बुडवून चित्त गार करणे. पोळी तशी विचारवंत, आणि आपल्या प्रारब्धाचा विचार करणारी . आपण ठरवतो काय आणि होतं काय ! आणि आपण त्यातच सुख मानून , नवीन आयुष्याला सामोरं जायचं असतं ... कधी कधी वाटतं , पोळी कडून आपल्याला शकिण्यासारखं किती असतं ! |
The chapati casserole box supreme at the centre of the table. On backslapping and visiting terms with the Bhajis, Amtis, Koshimbirs and Shrikhand, the Polis move amongst all with great importance. And then, the sudden noise of chairs scraping, footsteps going away, and the six of them that are left almost in a sad depression. The Bhat, Bhajis, Amtis and others retiring to the fridge, and they are left, although together, in an almost solitary confinement. But there is a God and yes, there is a Shivangi... She piles them up, roasting the one at the bottom, on a hot dry griddle, comforting it and pressing it, moving it around, with a soft cotton cloth, and gets each of them done. A few black spots here and there, but totally unconcerned, flaunting their golden edges, they sit stiffly, at attention, resplendent in a lovely basket. Life is now all about being showered with spices, slathered in butter, and preening as the cup of tea surreptitiously steals a look; then perhaps, if things get hot, a cooling dip in a bowl of curds adorned with tomato and cucumber . The erstwhile Chapati or Poli, now an upright Khaakra a leading light of the Snacks Community, is actually philosophical. What we plan, and what our future actually holds maybe so different; and ours is only to face it and continue to do the best we can, cheerfully. Hearing this Khaakrra Philosophy, there is so much for us humans, to learn , isn't there ? |
No comments:
Post a Comment